ژنــرال نویس

مجله سیب سبز: اگر حتی یک‌بار بخواهید از لنز چشم استفاده کنید باید این مطلب را بخوانید. تمام نکته‌هایی که در دل این مطلب است می‌تواند سلامت چشمان شما را از برخی خطرهای جدی حفظ کند. یک تکه پلاستیک شفاف بی‌رنگ یا رنگی، تکه‌ای کوچک که در چشم شما قرار می‌گیرد و باعث می‌شود وضوح بینایی شما افزایش یابد یا رنگ چشمان‌تان تغییر کند؛ حالا بسیاری از انسان‌ها از لنزهای تماسی چشمی برای اصلاح مشکلات بینایی خودشان یا صرفا به دلیل زیبایی استفاده می‌کنند اما شاید مشکل اینجاست که استفاده از این لنز آنقدر راحت است که گاه از یاد می‌بریم که باید خیلی مراقب آنها و چشم‌هایمان باشیم. در این مطلب به مواردی اشاره می‌کنیم که تمام کسانی که از لنز استفاده می‌کنند باید در مورد آن دقت کنند.

زمانی که لنز را داخل چشم‌تان می‌گذارید یا خارج می‌کنید

راستش را بخواهید این زمان‌ها را می‌توان لحظات طلایی برای میکروب‌هایی دانست که منتظر ورود به چشم شما هستند. شما انگشت‌تان را داخل چشم‌تان می‌کنید و اینگونه فرصت ورود میکروب‌ها را به محیط چشم می‌دهید. قبل از تماس با لنز دست‌تان را کاملا بشویید (و اگر می‌توانید ضدعفونی کنید). اگر هم به طور مرتب از لنز استفاده می‌کنید بهتر است ناخن‌هایتان را کوتاه کنید تا ناخن‌های بلند و تیز شما سطح لنزها یا سطح پلک و چشم‌تان را خراش ندهد. از آب معمولی (یا آب جوشیده) برای شست‌و‌شوی لنزها استفاده نکنید و حتما از محلول‌های مخصوص نگهداری لنز استفاده کنید.

 

وقتی مدت طولانی لنزها را داخل چشم‌نگه می‌دارید

درواقع علت مخالفت بسیاری از چشم‌پزشکان با لنزها همین است که استفاده‌کننده‌ها گاهی فراموش می‌کنند آنها را از چشم‌شان خارج کنند (یا تنبلی مانع آن می‌شود) اما یادتان باشد لنزها مانع رسیدن اکسیژن به چشم‌ها می‌شود. اگر لنزها را شب از چشم‌تان خارج نکنید خطر ایجاد زخم‌ در قرنیه شما به شدت افزایش می‌یابد. این زخم‌ها گاه می‌تواند منجر به کوری شود.

زمانی که دارو مصرف می‌کنید

قطعا اگر بخواهید قطره‌ای در چشم‌تان بریزید، لنزها را خارج خواهید کرد اما آیا می‌دانید مصرف برخی از داروهای خاص ممکن است با وضعیت لنز شما ربط پیدا کند؟ مثلا اگر قرص‌های پیشگیری از بارداری مصرف کنید چشم‌ها به دلیل استروژن موجود در این قرص‌ها به لنزها حساس‌تر خواهد شد. همین‌طور این قرص‌ها میزان اشک ریزش را کاهش می‌دهند و اینگونه چشم‌ها خشک‌تر و امکان آسیب‌ آنها با لنز بیشتر می‌شود. قرص‌های ضدحساسیت و آنتی‌هیستامین‌ها هم چشم را خشک می‌کنند و برخی داروهای ضدآکنه می‌توانند باعث ایجاد احساس خارش در چشم دارای لنز شوند.

وقتی محلول‌های نگهدارنده مشکل‌ساز می‌شوند

 محلول‌های نگهداری لنز در انواع و اقسام شکل‌ها و اسم‌ها و فرم‌ها در دسترس هستند اما حواستان باشد که مواد نگهدارنده موجود در این محلول‌ها فاسدشدنی است؛ پس هرگز از محلول‌های تاریخ‌گذشته استفاده نکنید. چنین محصولاتی می‌تواند مشکلات جدی را برای چشم ایجاد کند. درضمن اگر محلول نگهدارنده لنز خود را با نوعی دیگر عوض کردید، بدانید که ممکن است چشم‌تان نسبت به نوع جدید واکنش نشان دهد. درضمن هرگز محلول‌های نگهدارنده را در ظرف‌های دیگر نریزید و درب ظرف‌های حاوی آنها را باز نگذارید زیرا این کارها احتمال آلوده شدن آنها توسط انواع و اقسام میکروب‌ها را به‌شدت افزایش می‌دهد.

زمانی که چشم‌های شما بسیار خشک می‌شوند

از آنجایی که لنزها کاملا سطح روی چشم را می‌پوشانند و مانع از رسیدن اکسیژن می‌شوند، بسیاری از استفاده‌کننده‌های لنز گهگاهی خشکی چشم را تجربه خواهند کرد. این خشکی چشم ممکن است در برخی شرایط خاص (مثلا سوار شدن در هواپیما، بودن در آب و هوای کاملا خشک، مصرف داروهای آنتی‌هیستامین و...) شدیدتر هم شود. بهتر است تمام کسانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، همیشه یک یا چند بسته قطره اشک مصنوعی با خود داشته باشند تا در این مواقع از آنها استفاده کنند.

زمانی که آرایش می‌کنید

کیف آرایش شما و محتویات آن، پر از وسایلی است که می‌توانند باعث حساسیت و تحریک چشم شوند. یادتان باشد که هرگز وسایل آرایشی خودتان را به کسی امانت ندهید و از لوازم آرایشی فرد دیگری هم استفاده نکنید. درضمن هرگز به چشم متورم، حساس و دچار اشک‌ریزش یا دردناک، ریمل و سرمه نزنید و از مداد ابرو و خط چشم استفاده نکنید.

درصورت استفاده از لنز از ریمل واترپروف استفاده کنید. اگر هم از محصولات دورچشم استفاده می‌کنید حتما از مرطوب‌کننده‌های با پایه آب که از نوع «کم حساسیت» باشند استفاده کنید.

 یادتان باشد که مرطوب‌کننده‌ها، کرم‌ها و فونداسیون‌ها با پایه روغنی و کرمی می‌تواند حسابی چشم‌ دارای لنز را تحریک کند و موجب آزار شود. 

 

یک نکته مهم در مورد لنزها و آرایش چشم: اگر از لنزهای نرم (soft) استفاده می‌کنید قبل از آرایش چشم‌ها لنز را در چشم‌تان بگذارید اما اگر از لنزهای منعطف با قابلیت عبور گازها استفاده می‌کنید، اول چشم‌هایتان را آرایش کنید و بعد لنز بگذارید. اما در مورد هر دو نوع لنز، اول آنها را خارج کرده و بعد اقدام به پاک کردن آرایش‌ از چشم و دورچشم خود بکنید.

 

 زمانی که به آرایشگاه می‌روید

سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها پر از ذرات معلق در هوا هستند که ناشی از اسپری‌ها و سایر مواد شیمیایی است که در هوا پخش می‌شوند. بهترین کار این است که وقتی به آرایشگاه می‌روید، لنزتان را با خودتان نبرید و از عینک استفاده کنید اما اگر مجبور هستید لنز بگذارید هم اگر می‌توانید در محیط آرایشگاه عینک به چشم بزنید تا از تماس بسیاری از ذرات معلق در هوا با چشم‌تان جلوگیری کنید.  درضمن یادتان باشد که اگر لنز در چشم دارید وقتی زیر سشوار نشستید، تا می‌توانید پلک بزنید.

 زمانی که در هوای آزاد هستید

ذرات معلق در هوا، به‌خصوص آلاینده‌ها می‌توانند چشم‌ها را تحریک کنند و میزان تحریک در چشم‌هایی که لنز دارند بیشتر است. ذرات معلق، گردوخاک، غبار هوا و دود نمونه‌هایی از مواد آزاردهنده هستند. اگر میزان آلودگی زیاد باشد چشم با مکانیسم اشک‌‌ریزش سعی می‌کند از خود دفاع کند و این برای کسانی که لنز دارند بسیار سخت است.  در هوای بسیار آلوده بهتراست لنزهایتان را خارج کنید و با عینک بیرون بروید (البته بهترین کار این است که در چنین هوایی بیشتر در محیط‌های سربسته یا دارای تصفیه هوا، باشید).

 زمانی که به استخر می‌روید

قطعا با عینک،‌ شیرجه زدن داخل استخر لذتبخش نخواهد بود اما این را هم یادتان باشد که پریدن داخل آب پر از کلر (یا حتی دارای برخی آلودگی‌ها) با لنزی به چشم از آن هم بدتر است.  اگر می‌توانید بدون لنز شنا کنید، اگر هم می‌توانید عینک‌تان را با بندی ببندید که از چشمان‌تان جدا نشود. در ضمن بهتر است تا یک ساعت پس از شنا کردن، لنزها را در چشمان‌‌تان نگذارید.

 

 زمانی که سیگار می‌کشید

افراد سیگاری می‌دانند که روشن کردن هر نخ سیگار، آسیبی است که به سلامت خود وارد می‌کنند اما آیا می‌دانید افراد سیگاری که لنز در چشم دارند 8برابر افراد غیرسیگاری در معرض خطر زخم قرنیه و عفونت چشمی هستند؟